De variatie aan rassen binnen het segment Nederlandse Appels is behoorlijk smal geworden. De Elstar appels hebben aan hardheid ingeboet en zijn vaak behoorlijk geel van kleur. Uiteraard wil een gele kleur niet altijd zeggen dat de vruchten niet aan de verwachtingen van afnemers of consumenten voldoen. Soms hebben zulke partijen zelfs een hele goede smaak of houdbaarheid. Helaas komen op dit moment steeds vaker partijen voor met appels die te zacht en daardoor versleten zijn. Dit uit zich door vruchtvleesbruin en klokhuisbruin. Andere gebreken, zoals verruwing, hagel of windschade, komen sporadisch voor en blijven vrijwel altijd binnen dat wat acceptabel is voor de klasse I of de klasse II. De kwaliteit van de Jonagold en Golden Delicious lijkt iets beter, maar ook bij deze rassen zie je af en toe vruchten met ouderdomsgebreken zoals bijvoorbeeld scald.

De kwaliteit van de Nederlandse Conference Peren is redelijk. Vormafwijkingen veroorzaakt door de vorst tijdens de bloei komen nog steeds voor. De verwachting was dat dergelijke partijen al in een vroeg stadium verhandeld zouden worden, maar dat is dus niet het geval.  De mindere vorm wordt veroorzaakt door platte vruchten en vruchten met een zogenaamde fles vorm.  Mooie hardgroene partijen heb ik de laatste weken weinig aangetroffen. Veel partijen zijn wat getint en de hardheid van zulke partijen is vaak niet erg hoog. Enkele jaren geleden werden we plotseling geconfronteerd met scald, maar laatste seizoenen werd dit gebrek nog maar zelden aangetroffen. Op dit moment kom je af en toe een vrucht met dit probleem tegen. Gelukkig blijft scald op een perenschil, in tegenstelling tot de appels, redelijk stabiel waardoor de kwaliteit in het verdere handelsverkeer niet noemenswaardig minder wordt. Gezien de tijd van het jaar moet er aandacht zijn voor de inwendige kwaliteit van de Conference peren.